Bu dünyanın uydusu aysa,
Benim dünyamın uydusu sensin.
Güneş dünyayı varsın aydınlatsın,
Benim aydınlığım yalnız sensin.
Su yaşam için ne kadar önemliyse,
Benim için sen o kadar vazgeçilmezsin.
Her doğan bir gün ölecek ama,
Eğer ayrılık varsa, ecel gelmeden bana ölümsün…
Pınar BARUTCU-1996
Kimsesiz bir çocuktu ilk gördüğümde onu,
Korkutuyordu sonu belirsizdi yolu.
Gözleri kopkoyuydu, dağınıktı üstü başı,
Bahtı gibi kapkaraydı körpe yanakları.
Gözleri bir hüzün tüneliydi.
Çekince tineri, atardı benzi.
Kendinde değildi hep tökezlerdi.
Kaldırım kenarları onun eviydi.
Duydum bir dükkan soymuş, karnını doyurmuş.
Girdiği hapisten kaçıp, kaybolmuş.
Bu talihsiz çocuk artık sokakta yok.
Sorarım size, bizde hiç mi suç yok?
Pınar BARUTCU-2007
Kalbimdeki acıyı dağlamak istiyorum,
Gözyaşıma sığınıp ağlamak istiyorum,
Sonsuzluklara koşup haykırmak istiyorum,
Sana kavuşup senle kavrulmak istiyorum.
Çaresizliği unutup, bir umut istiyorum,
Doğan günle yeniden başlamak istiyorum,
Sensizliği öğrenmek, alışmak istiyorum,
Yaralarımı sarmak, iyileşmek istiyorum.
Pınar BARUTCU-2010
İçli bir söz gibi kalbime girdin,
Karanlık dünyama ışık getirdin,
Şu seven gönlümü nasıl mahvettin,
Tamiri mümkün mü bilemiyorum...
Seni sevmek suçmuş ben bilemedim,
Sevginden fazlasını hiç istemedim,
Seninle doğmuştum, gidince öldüm,
Duyar da ağlar mısın bilemiyorum...
Hatırla düşlerdik yarını senle,
Bazen güler, bazen ağlardık senle,
Şimdi bir sitem borcun kaldı bende,
Göndersem alır mısın bilemiyorum…
Pınar BARUTCU-1995
Sonsuz karanlıklara gömülüveren
Ya da iç çekişlerle beliriveren,
Kimsesiz sevgiydi o, ya da
Yitik sevinçti beni yıkan,
Yıkan, koparan, tutsak eden sana...,
İsli akşamları hortlatan
Berrak sabahları karartan,
Bir buruk sevgiydi o, ya da
Soluk bir anıydı beni yıkan,
Yıkan, sürükleyen, köle eden sana...
Bir bakışla deliye çeviren,
Bir gülüşle yaşama döndüren,
Bir yetim sevgiydi o, ya da
Öksüz bir anıydı beni yıkan,
Yıkan, kavuran, mahkum eden sana…
Pınar BARUTCU-2001
Adını kalbimden silebilecek,
Paylaştıklarımızı unutturabilecek,
Aşkımı senden geri alabilecek,
Bir ilaca muhtacım.
Ayrılığa katlanabilecek,
Mutsuzluğumu terk edebilecek,
Sensizliğe alışabilecek,
Bir bana muhtacım.
Sevdasız ömrüme uyabilecek,
Mazime bir kalem çekebilecek,
Zamanın önemini yok edecek,
Huzurlu bir hayata muhtacım.
Sensizliğe alışmaya çalışıyorum,
Yaşamak en yüce görevmiş anlıyorum,
Bu görevi bitirirken şunu öğreniyorum,
Her zaman ben senin sevgine muhtacım…
Pınar BARUTCU-1998
Uzak ufuklara dalarım bazen,
Yanımda hayal sen, bir de sensiz ben.
Çekilir gider sinirim, nefretim, öfkem.
Gerçekten mutlu muyum bilmem sensizken?
Gemiler peşpeşe buradan geçerken,
Ya da bir limanda sıra beklerken,
Sensizliği kahırla sineye çeken ben
Gerçekten mutlu olur muyum bilmem sensizken?
Gerçekler benimle dalga geçerken,
Hayallerim bile arkamdan gülerken,
Pervasız mazimi bir kalemde silen ben
Gerçekten mutlu muydum bilmem senleyken?
Pınar BARUTCU-2000
Ben mahzun dururken burada,
Sen nasılsın bensiz uzaklarda?
Duydum bırakmışsın son sevgilini,
Üzülme bulursun bir yenisini.
Ona da sözler verirsin durmadan,
Göklere çıkartırsın mutluluktan,
Sonra sıkılırsın bilirim ben seni,
Umarsızca atarsın başından.
Adını 'hayırsız' koydum ben senin,
Yeni dünyamda olamaz yerin,
Vefasızın, kuralsızın, hesapsızın birisin,
Sen üzülmeye bile değmezsin.
Bil ki geçmişimden silindin,
Sen aslında kendini mahvettin,
Fedakar bir sevgiyi yok ettin,
Ben seni değil, sen beni kaybettin...
Pınar BARUTCU-2008
Hani bazıları vardır, arada aklına gelirler,
Uğramak istersin de zaman bulamazsın,
Görmek istersin de 'neyse sonra görürüm' dersin,
Arkasından ‘çok iyidir’ diye bahsedersin,
İşte ben öyle sıradan bir dosttum sana…
Hani bazıları da vardır ki, hiç aklından çıkmaz bir parçan olur,
Hep hayalini kurarsın, yanıp bir kor olursun,
Kavuşamaz nicedir hasretini çekersin,
Yüzü aklında hayal meyal de kalsa tüm benliğinle seversin ya,
İşte sen öyle çölde su misali bir candın bana…
Pınar BARUTCU-2008
İlkbaharımdın, yaşama sevincimdin
Yazımdın, parlayan güneşimdin
Sonbaharımdın, yaprak dökümümdün
Kışımdın, hep üşüdüğümdün...
Dört mevsimimdin, tüm aylarımdın sen benim;
Ocağımdın; kar, boranda yanan ateşimdin
Şubatımdın; gelen bahara ümidim, sevincimdin
Martımdın; çınlayan sesinle tüm düşüncelerime üşüşürdün
Nisanımdın; tabiatla birlikte uyanışımdın
Mayısımdın; rengarenktin, bahar dallarımda açmıştın
Haziranımdın; ilk yazımı kutsamıştın
Temmuzumdun; sanki doğum günümdün
Ağustosumdun; tüm zalimliğinle kavururdun
Eylülümdün; yaz bitimine tesellimdin
Ekimimdin; hazanın tüm serinliğiydin
Kasımımdın, insafsızca sonbaharıma noktayı koydun
Ve...
Sonsuza dek kapanan Aralığım oldun
Dört mevsimimdin, tüm aylarımdın sen benim...
Pınar BARUTCU-2014
